Koleksiyon: All

Product Details

The Rebel takes everything you love about fluid surf-style riding and distills it into a compact, portable package that's ready for adventure. Its refined dimensions deliver the perfect balance of stability and response, while the classic mini cruiser shape ensures you've got all the control you need to carve up any terrain that comes your way. 

Whether you're slashing your way through a morning commute, exploring a new city, or just want a board that's always ready for spontaneous sessions, the Rebel delivers full-size fun in a grab-and-go package. It's the board that makes every journey—from elevator to subway to office—feel like a surf trip.

*Includes a free Deviate skate tool with purchase.

Product Faqs

The Rebel takes everything you love about fluid surf-style riding and distills it into a compact, portable package that's ready for adventure. Its refined dimensions deliver the perfect balance of stability and response, while the classic mini cruiser shape ensures you've got all the control you need to carve up any terrain that comes your way. 

Whether you're slashing your way through a morning commute, exploring a new city, or just want a board that's always ready for spontaneous sessions, the Rebel delivers full-size fun in a grab-and-go package. It's the board that makes every journey—from elevator to subway to office—feel like a surf trip.

*Includes a free Deviate skate tool with purchase.

Shipping & Returns 

–  Cruising and carving your local streets, parks and pathways

–  Commuters wanting a stashable surf-style ride

–  Mellow hills and the occasional pump track

–  Cruising and carving your local streets, parks and pathways

–  Adult longboarders and groms alike

Ben artık orada değilim.
Ama hâlâ bir şey kalmış.
Sanki varlığımın
gölgesi bile nefes alıyor.

Kimse sesini duymadı. Ama her nota, onun ellerinde şekil buldu.
Kimi zaman bir kalbin ritmini yönetti, kimi zaman evrenin sessizliğini...
Müzik yoktu, ama his vardı.
Çünkü bazen sadece yön göstermek yeterlidir.

Sesler vardı bu kasetlerde...
Bazıları bir gülüşü, bazıları bir sessizliği saklardı.
Ve biz, o anların içine saklanırdık.
Zaman geçerdi ama hatıralar hep dönmeye devam ederdi.

Aynı yolu yürüdük.
Aynı yöne değil.
Yan yana ama bağımsız.
Beraber ama kendi yolumuzda.

Kökleriyle geçmişe,
bulutlarıyla bugüne,
zirvesiyle hayallere uzanıyor.
Bazı yapılar sadece taş değil;
zamansız bir aidiyet hissi taşır.

İkiye bölündü dünya,
ama ben tam ortasındaydım.
Ne oraya aitim,
ne buraya.
Bölündükçe ben oldum.

Kökleriyle geçmişe,
bulutlarıyla bugüne,
zirvesiyle hayallere uzanıyor.
Bazı yapılar sadece taş değil;
zamansız bir aidiyet hissi taşır.

Her fotoğraf bir saniyeyi çeker,
ama içinde yıllar vardır.

Bazıları bulanık çıkar,
bazıları istemsiz…

Ama en çok onlar gerçek olur.
Çünkü hayat, poz vermez.

Adımlarımı ben atıyordum,
ama yol zaten çizilmişti.
Bir bakış vardı önümde,
benimle doğmuştu.
Ben ilerledikçe, o da uyanıyordu.

Zaman aktı,
bilgiler birikti.
Ben sadece izledim.
Ama bir yerde fark ettim:
Okudukça geçmiyor zaman,
yaşadıkça anlam kazanıyor.

İlk kalkışta düşmediyse,
ya şansındandır,
ya da seni izleyen birileri vardır.

Ama unutma:
Hayal dediğin şey, piste ihtiyaç duymaz.
Yeter ki yer bulsun,
havalanmayı bilir.

Bazı melodiler toprakla başlar,
bir ağacın gövdesinden geçer,
ve gökyüzüne kanat olur.
Dinlediğin sadece bir şarkı değil,
bir yaşam döngüsüdür.

Bazen nefes alamam sanıyordum.
Meğer toprağa değmem gerekiyormuş.
Kök salınca, içimde bir şey yeşerdi.

Dönüp dolaşıp hep aynı yola çıkar bazı anılar...
Zaman geçer, yollar değişir...
Ama o bisiklet,
Hep içindeki çocuğu hatırlatır.

Bazı anılar dijital değil,
Çok daha derin bir yerde saklanır.
Hafızamız, bir kaset gibi...
Kendimizi defalarca sarar, oynatır,
Ama asla tam olarak silemez.

Her parça ayrı düştü.
Ama hepsi bir amacı hatırlatıyor:
Toparlan, yeniden başla.

Ana plan çöktü.
Wifi gitti, rota kaydı.
Ama kahvem sıcak,
manzaram sonsuz.
Bazen en iyi sinyal,
çekmeyen yerdedir.

Yüzüm vardı,
ama her güne bir tane yetmiyordu.
Bazen güldüm, bazen rol yaptım…
En sonunda maskeyi düşürdüm:
altından biri daha çıktı.

Her adım,
bir cevabı geride bırakıyor.
Yol hep yukarı,
ama ben hâlâ içime iniyorum.
Belki vardığım yer,
zaten bendim.

Dönüştüm.
Ama “kelebek gibi hafif” olmadı.
Biraz parçalandım,
biraz yandım,
çokça kabuk bıraktım geride.
Şimdi uçuyorum.
Ama hâlâ elimde kozanın izi var.

Unutuyordum,
ama uyanık bir tarafım
her şeyi izliyordu.

Günlük 132:
Dünya'ya iniş yaptım... sanırım.
Koordinatlar: “NOXE” gösteriyor,
Gemimde wifi çekmiyor,
Bir palmiye dalıyla evreni çözmeye çalışıyorum.

Zamanı geri alamazsın,
ama bazı melodiler
seni hiç gitmediğin bir güne götürebilir.

Plak dönüyor,
ses çatlıyor,
ama kalbin hâlâ ritmi hissediyor.

Sadece dinle.
O an, orada bir yerde duruyor.

Dışarıya yürüdüm,
bir şey bulurum sanarak.
Yollar uzadı,
gökyüzü değişti,
ben değiştim.
Meğer hep kendime yürüyormuşum.

İçimde yollar var,
ben bile bilmediğim.
Biri beni kurdu sandım,
meğer ben kendimi çözüyor muşum.
Devreyi ben tamamladım.

Zaman önümde duruyordu,
ama ben geri dönmedim.
Çünkü bazı yollar,
geriye bakarak yürünmez.

Kapalıyım, ama içim hayat dolu.
Pas tuttu zamanla,
ama hâlâ saklı bir yer var içimde:
Benim sığınağım.

Yanına sadece tohumlarını al.
Gerisi yolculukta yeşerir.

Oksijen yoktu.
Yerçekimi bile zayıftı.
Ama içimde bir şey hâlâ yaşamak istiyordu.

Birini değil,
bir şeyi değil,
sadece küçük bir hayatı…
sulamak istedim.

Her insan bir alıcı.
Göz, dalga toplar.
Ağaç, enerjiyi dönüştürür.
Ses, duyguyu frekansa çevirir.

Ve bir noktada...
Hepsi bir bedende buluşur.
Kendini duyduğunda,
evren seni hatırlar.

Her yol bir seçim.
Korkarsan donarsın,
beklersen geç kalırsın.
Bazen tek şansın olur…
ya atarsın kendini,
ya yavaşça yok olursun.

Hiçbir şey yapmadım.
Sadece bıraktım.
Bıraktım yorgunluk geçsin,
Düşünceler dağınık kalsın.

Ve bir sabah
Hiç fark etmeden
Çiçek açtım.

Evrenin kendi etrafında dönerken tuttuğu çizgi.
İçsel dengeyi bulduğumuz, her şeyin etrafında döndüğü o görünmez merkez.

Köklerim suya dokunur,
gövdem göğe uzanır.
Aradığım cevap ne yukarıda ne aşağıda.
Tam merkezde.

Önce yerçekimiyle inatla savaştım.
Sonra dedim ki, “Bırak sal kendini…”
Bir baktım,
kafam bulutlarda,
ayaklar galaksinin kıyısında.
Ben yükselmedim aslında…
dünya biraz aşağı indi.